ÇINAR

Eyvah sular durdu, seller kesildi.
Tutuştu gülizar,  güller har oldu.
Yüce dağdan esen yeller kesildi.
Bulutlar göllerden su umar oldu.
                                             
Yıkıldı konaklar, yalılar harap,
Sedasız minare alınsız mihrap
Zemzem kaplarında kırmızı şarap,
İçip gitti Hilal Haç’a yar oldu
 
Gölgeler uzadı insanlar kısa
İlahi olmadı insana yasa
Keyifler kut oldu değersiz tasa
Akıl yara aldı kalp bîmâr oldu
 
Gül gölgelerinde aşk hafif meşrep.
Bülbülün sesinde kayboldu edep.
Günaha davetkâr binlerce sebep,
Kahkaha insana bak şiar oldu
 
Sarık üzerinde Kippa olmuş taç,
Batıl yeşerdi ve hak kaldı kıraç
İzahlar da şimdi izaha muhtaç
Bu çağda inanmak da kumar oldu.
 
Çatladı mertekler, çöktü bacalar;
Korkaklarla doldu taştı localar,
Meşeler ürkektir, çamlar bocalar,
Çatıları tutan bir çınar oldu.